Studia przypadków

Liu Caijuna

Płeć: mężczyzna

Wiek: 6 lat i 2 miesiące

Warunek przyjęcia:

U dziecka od ponad 3 lat zdiagnozowano autyzm. W wieku około 3 lat, ze względu na brak umiejętności komunikacyjnych, był leczony w Szpitalu Dziecięcym Jinan, Szpitalu Jinan Qilu i Szóstym Szpitalu Ludowym Uniwersytetu Pekińskiego, gdzie potwierdzono autyzm. Następnie dziecko przeszło około roczną terapię rehabilitacyjną w lokalnej placówce rehabilitacyjnej w Dezhou, a obecnie uczęszcza do szkoły specjalnej.

Obecne objawy obejmują nadpobudliwość, niemożność spokojnego usiedzenia, chęć biegania i skakania, słabą koncentrację, brak świadomości bezpieczeństwa, stereotypowe zachowanie, regresję językową, brak spontanicznej ekspresji językowej, a jedynie bierne wołania, takie jak „mamo” i „tato”. Dziecko ma ograniczone zrozumienie poznawcze, może wykonywać proste, poinstruowane czynności, ale ma słabą kontrolę emocjonalną, skłonność do samookaleczania, sporadyczne ślinienie się, trudności z żuciem i połykaniem, słabe zdolności motoryczne, chociaż ogólne zdolności motoryczne są w normie. Dziecko jest świadome funkcjonowania pęcherza i jelit, ale ma trudności z zasypianiem.

Badanie fizykalne wykazuje wyraźną świadomość, ale występuje regresja językowa, a inteligencja jest stosunkowo niższa w porównaniu z rówieśnikami. Obie źrenice są równe i okrągłe, reagują na światło, normalne ruchy gałek ocznych, prawidłowy słuch, obecność odruchu wymiotnego, miękka szyja, prawidłowa siła mięśni wszystkich kończyn, prawidłowe odruchy ścięgniste. Nie obserwuje się ruchów mimowolnych, a dziecko nie współpracowało w pełni z niektórymi procedurami badawczymi. Nie stwierdzono żadnych wyraźnych nieprawidłowości neurologicznych ani motorycznych. Chód normalny, brak obrzęków kończyn dolnych.

Ogólnie rzecz biorąc, dziecko wymaga wszechstronnej rehabilitacji i edukacji specjalnej, aby wspierać rozwój języka, dostosowanie zachowania i poprawę umiejętności społecznych. Leczenie powinno koncentrować się na zarządzaniu emocjami, umiejętnościach samoopieki, problemach ze snem i regularnych ocenach kontrolnych w celu monitorowania postępów.

Diagnoza przyjęć: Opóźnienie rozwoju mózgu, autyzm

Proces leczenia

W dniu 25 lipca 2023 roku o godzinie 10:30 pacjent przeszedł operację stereotaktyczną bezramową z wykorzystaniem robota w znieczuleniu dożylnym skojarzonym. Przed znieczuleniem na głowę nałożono znaczniki w celu nawigacji, a następnie wykonano tomografię komputerową głowy. Dane następnie zaimportowano do systemu Remebot w celu przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego. Operację rozpoczęto od namierzenia lewej torebki wewnętrznej, wejścia przez lewą okolicę czołową i ustalenia trajektorii zabiegu. Pacjenta ułożono w pozycji leżącej z unieruchomieniem głowy, wykonano standardową dezynfekcję i obłożenie. Nacięto miejscowo skórę głowy, wywiercono pojedynczy otwór w kości, nakłuto oponę twardą ostrą igłą, a następnie sondowano opór tkanki mózgowej za pomocą igły elektrody. Do delikatnej stymulacji elektrycznej punktu docelowego w terapii modulacji nerwowej zastosowano igłę o częstotliwości radiowej, kończąc operację po lewej stronie. Tę samą procedurę powtórzono dla prawego obszaru zwojów podstawy mózgu. Operacja przebiegła sprawnie, utrata około 3 ml krwi. Po operacji igłę usunięto, miejsce operacji zaszyto i opatrzono, a tomografia komputerowa głowy nie wykazała znaczącego krwawienia przy dokładnym ukierunkowaniu. Pacjent był przytomny, czujny, miał równe i okrągłe źrenice, prawidłowy odruch na światło, bez ruchów mimowolnych. Ruchy kończyn były normalne, bez ruchów samoczynnych. Opieka pooperacyjna obejmowała regularne podawanie płynów dożylnych, odsysanie i monitorowanie pracy serca, a także ścisłą obserwację parametrów życiowych i szybkie leczenie objawów. Pacjent został bezpiecznie przeniesiony z powrotem na oddział.

Podsumowanie wypisu:

W drugiej dobie po operacji stan pacjenta był stabilny, bez objawów takich jak ból głowy, nudności czy wymioty. Apetyt był w normie, wypróżnienia regularne, sen i dieta dobre. Rana chirurgiczna nie wykazywała cech krwawienia ani obrzęku, a wyniki badania przedmiotowego były zgodne z wcześniejszymi.

Podczas obchodów lekarz prowadzący stwierdził, że u pacjentki nie występują żadne szczególne niepożądane reakcje pooperacyjne. Po 2 dniach leczenia przeciwinfekcyjnego leki można odstawić już dziś. Ważne jest ciągłe obserwowanie rany chirurgicznej, utrzymywanie jej w suchości, terminowa zmiana opatrunków i zapobieganie wypadkom, takim jak upadki lub zadławienia. Konieczne jest ścisłe monitorowanie stanu pacjenta i jeśli po jutrzejszej ocenie nie zostaną wykryte żadne nieprawidłowości, można rozważyć wypis ze szpitala.

Instrukcje dotyczące rozładowania:

1. Po wypisie ranę należy utrzymywać w suchości, a po 5 dniach zdjąć szwy.

2. Odpoczywaj dobrze, unikaj energicznych ruchów głową i wzmocnij środki ochronne.

3. Kontynuuj szkolenie rehabilitacyjne w oparciu o stan dziecka po wypisaniu ze szpitala.

4. W przypadku jakichkolwiek dolegliwości należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską.