آپوپلکسی مغزی

دلایل دقیق سکته مغزی هنوز مشخص نیست. عوامل خطری که در حال حاضر به عواقب سکته کمک می کنند عبارتند از: فشار خون بالا، چاقی، مصرف سیگار و الکل، بیماری های قلبی، کیفیت آب، ژنتیک، مصرف نمک در رژیم غذایی، و غیره که منجر به عواقب بعدی می شود.

فشار خون

فشار خون بالا یک عامل خطر اولیه برای سکته های ایسکمیک و هموراژیک است، زیرا یک رابطه خطی بین سطح فشار خون و خطر سکته مغزی وجود دارد، رابطه ای که توسط سال ها تحقیق تایید شده است.

بیماری قلبی

عملکرد ضعیف قلب نه تنها به طور انعکاسی باعث فشار خون طولانی مدت و آسیب به سیستم عروقی می شود، بلکه می تواند مستقیماً به سکته مغزی نیز منجر شود.

دیابت

ارتباط بین دیابت بالینی و سکته مغزی قطعی است. حتی اختلالات خفیف متابولیسم گلوکز نشان دهنده افزایش خطر سکته مغزی ایسکمیک است. خطر سکته مغزی در بیماران دیابتی در زنان بیشتر از مردان است.

چاقی

چاقی یک عامل خطر اصلی برای فشار خون بالا و دیابت است. این با تغییر وزن بدن و افزایش کلسترول و تری گلیسیرید در خون همراه است که نشان دهنده یک عامل خطر بالقوه برای سکته است.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن با سکته مغزی همراه است. خطر وقوع سکته مغزی در افراد سیگاری شدید در مقایسه با افراد غیر سیگاری تقریباً سه برابر بیشتر است.

تظاهرات بالینی عواقب سکته مغزی در بین بیماران و مناطق آسیب دیده متفاوت است، از جمله:

اختلالات حرکتی: فلج اندام، ضعف عضلانی و اختلال در هماهنگی حرکتی.

از دست دادن حسی: کاهش یا از دست دادن حس لامسه، دما و حس عمقی.

اختلالات گفتاری: آفازی، کاهش سرعت گفتار و مشکلات درک زبان.

اختلالات شناختی: کاهش حافظه، عدم تمرکز و تفکر کند.

اختلالات بینایی: از دست دادن بینایی و نقص میدان بینایی.

مطالعات تصویربرداری عصبی: MRI مغز، سی تی اسکن برای تشخیص نوع، محل و میزان سکته مغزی.

الکتروانسفالوگرام (EEG): فعالیت الکتریکی مغز را ارزیابی می کند، تشنج و سایر ناهنجاری ها را تشخیص می دهد.

آزمایشات خون: درک وضعیت خون بیمار، به استثنای سایر عوامل مؤثر احتمالی.

معاینات عصبی: ارزیابی نواحی آسیب دیده از طریق بررسی عملکردهای حرکتی، حسی و رفلکس.